Over vrijheid (en vuile matten)

“Als Jan met de pet wilt weten wat yoga is, wat zeg je ‘m dan?” werd ons gevraagd bij de start van de yoga-opleiding. Begrippen zoals ‘in jezelf keren’, ‘plezier’, ‘ontspanning’, ‘kracht’ en ‘balans’ passeerden de revue. Onze leraar bundelde alles tot één woord: VRIJHEID.

En die vrijheid was exact wat ik voelde tijdens onze eerste uren in Gent.

Tussen al die verschillende matjes, omringd door al die verschillende outfits en naast al die verschillende mensen, kon ik toch perfect mezelf zijn.

Mijn yogamatje was ‘t vuilste dat er lag, de yogakledij die ik droeg was eigenlijk mijn loopoutfit en ik was gewoon één van de velen. En dat was écht oke.

Toen ik naar rechts keek en Charlotte voorzichtig zag glunderen, wist ik dat ook zij zich op haar gemakske voelde.

Later op de dag volgde een workshop rond de downward facing dog. Een op ‘t eerste zicht simpele yogahouding, maar in realiteit best uitdagend.

We leerden hoe we onze polsen kunnen beschermen door een precieze positie van onze handen, we zagen hoe onze schouders ons kunnen helpen met het beschermen van onze nek.

Kostbare informatie die we maar al te graag opslaan én die ik meteen kan doorgeven aan de dames van de ‘relaxatielessen’ bij Londerlelie, mijn yoga- en massagepraktijk.

Naast yoga was er ook ruimte voor: zelfgemaakte bulgurslaatjes eten op een houten pallet in een stadstuintje aan ‘t station, het om 12u13 op een rennen zetten richting auto omdat er vanaf 12u15 een parkeerboete volgt en keiblij zijn met whatsappje van mijn zus waarin staat dat ze een ticket van Bon Iver kon bemachtigen voor mij.

Tof begin. Op naar meer!

En nu ga ik mijn matteke kuisen ;-)

Dikke zoen

Lentel
YoGamine